نحوه نصب و اتصال لوله کاروگیت پلی اتیلن دوجداره مطابق با استاندارد های ASTMD2321 ، بخش AASHTO Section 30 و CAN/CSA B182.11 میباشد. تکنیکهای مناسبی جهت حفاری گودال ، جایگذاری ، بسترسازی و پشت بند ارائه می کند تا عملکرد صحیح و مناسب برای خط لوله فاضلاب ایجاد کند. نقش پیمانکار ، نحوه حمل و نگهداری ، کنترل ابعادی مناسب کانال حفر شده ، لوله گذاری و اتصال لوله‌ ها اهمیت دارد. فشرده‌ سازی صحیح خاک اطراف لوله به صورت اصولی باید انجام شود که بر ساختاری لوله و عملکرد آن تاثیر منفی نگذارد.

ASTM D 2321 – روش استاندارد برای نصب زیرزمینی لوله های پلی اتیلن (ترموپلاستیکی) برای فاضلاب‌

این روش توصیه هایی را برای نصب لوله ترموپلاستیک مدفون مورد استفاده در فاضلاب ها و دیگر کاربردهای گرانش جریان ارائه می دهد. این توصیه ها برای اطمینان از یک محیط زیرزمینی پایدار برای لوله های ترموپلاستیک در طیف گسترده ای از شرایط خدمات در نظر گرفته شده است. به دلیل وجود بسیاری از محصولات لوله ای قابل انعطاف لوله های پلاستیکی و تغییر پذیری ذاتی شرایط زمین طبیعی ، دستیابی به عملکرد رضایت بخش هر یک از محصولات ممکن است نیاز به اصلاح مقررات موجود در اینجا داشته باشد تا نیازهای خاص پروژه را برآورده سازد.

معیارهای عملکرد محصول از قبیل حداقل سفتی لوله ، حداکثر انحراف خدمات یا مقاومت طولانی مدت اهمیت دارد. وظیفه تولیدکننده یا مهندس پروژه بر این است که مشخص کند لوله مورد نظر مطابق با شرایط مکان و معیار های لازم دفن شدن نصب شود. با رعایت این موارد لوله عملکرد طولانی مدت و رضایت بخشی را مطابق معیارهای تعیین شده ارائه می دهد.

مراحل و نحوه نصب و اتصال لوله کاروگیت

 ترانشه‌های لوله‌های کاروگیت

عرض ترانشه طبق استاندارد‌ها بایستی بیشتر ازآنچه برای متراکم کردن و خاک‌ریزی دو طرف لوله مورد نیاز است نباشد. عرض ترانشه به مصالح خاکریزی ، روش تراکم و قطر لوله هم بستگی دارد و تغییر میکند. برای لوله‌های به قطر ۲۵۰ الی ۶۰۰ میلیمتر عرض ترانشه را دو برابر قطر خارجی در نظر می گیریم. برای لوله‌های ۷۰۰ الی ۹۰۰ میلیمتر معمولا عرض ترانشه را مساوی قطر خارجی به اضافه ۰.۶ متر در نظر میگیریم.

برای لوله‌های بالای ۱۰۰۰ میلیمتر به بالا، عرض ترانشه مساوی قطر خارجی به اضافه یک متر است . در لوله گذاری موازی یا متقاطع با رساناها یا کابلها که گرما را نشر میکنند لوله‌های پلی اتیلن باید فاصله‌ی کافی، محافظت مناسب در برابر گرما را داشته باشند. هنگامی که لوله‌ها در گودال‌های باز بدون اقدامات محافظتی خاص قرار خواهند گرفت، در نقاط تقاطع حداقل به اندازه‌ی۰.1m فاصله باید  حفظ شود. در لوله‌گذاری‌های موازی حداقل فاصله بسته به نصف قطر اسمی لوله‌ی بزرگتر و در صورت امکان بیشتر از ۰.2m بدون اقدامات محافظتی خاص باید رعایت شود.

 زیرسازی برای لوله‌های کاروگیت

زیرسازی باید به گونه ای باشد که تکیه گاه محکم و سختی برای لوله ایجاد کند و گرید لوله را حفظ نماید. معمولا در اطراف لوله ها فضای کافی برای پرکردن زیر لوله ها در نظر میگیرند.معمولا حداقل عمق متداول کف سازی4in (o.1m می‌باشد.

 ماهیچه سازی

خاک اطراف لوله که قرار است کمپکت شود بیشترین مقاومت در مقابل بار حاصل از خاک و ترافیک را باید داشته باشد. خاک باید به صورت مرحله ای و لایه لایه در اطراف لوله انجام شود و همچنین در اطراف لوله فضای کافی برای پر کردن زیر لوله در نظر گرفته می شود. خاک باید تماما فضای خالی را پر کند ودر صورت نیاز به تراکم سازی، بایستی به صورتی انجام شود که مسیر لوله عوض نشود ودستگاه تراکم روی لوله به صورت مستقیم نباید قرار گیرد. خاکریزی تا خط مرکزی لوله ادامه پیدا می‌کند تا محدوده ماهیچه سازی دور لوله کامل شود.

خاکریز اولیه

• لوله‌ها و جزئیات تولید آن هاو ابعادشان کنترل شود
• صدمات ناشی از حمل و نقل و انبارش مورد توجه قرار گیرد
• اتصالات لوله‌ها باید بدون ایجاد تنش اضافی در محل اتصال انجام گیرد خاکریز اولیه بخش از تاج لوله تا خط مرکزی لوله حداقل ۰.۱۵ متر فاصله داردکه بارهای وارد شده رادر محدوده لوله ار بین میبرد.

خاکریزی نهایی

خاکریزی نهایی از لایه خاکریزی اولیه تا سطح زمین امتداد دارد این خاکریزی تکیه گاهی برای لوله نیست. در توزیع بار روی لوله در محل‌های پر رفت و آمد ارتفاع کلی خاکریزی اولیه و نهایی باید حداقل ۰.۳ متر باشد. برای لوله های پلی اتیلن مواد مورد استفاده در خاکریزی ترانشه امکان استفاده از موادحفاری شده که برای یک تراکم معمولی است مناسب می باشد.

حداقل عمق برای پوشش لوله‌های پلی‌اتیلن به شرح زیر می‌باشد :

•    500mm برای محل عاری از اعمال بار

•    600mm برای محل تحت بار وسایل نقلیه سبک

•    800mm برای محل تحت بار وسایل نقلیه سنگین

تصاویر مربوط به نحوه نصب و اتصال لوله کاروگیت